Çocuk işçiliğinin son bulması için mücadele ediyor!
Çocuk işçiliği için mücadele eden Şanlıurfalı Sinan Altun Pikolo Derneği çatısı altında Urfalı çocukların eğitimlerine devam etmeleri için mücadele ediyor.
Her Urfalı çocuk gibi tarla başında çalışan, yeri geldiğinde çalışmaktan elleri nasır tutan Altun şimdi ise eğitimlerinden geç kalan öğrenciler için canla başla mücadele ediyor.
2004 Yılında 12 Eğitimci tarafından kurulan topluma göre dezavantajları bulunan bireylerin insana yakışır koşullarda yaşamlarını sürdürmeleri için mücadele eden Pikolo Derneği’nin çatısı altında çocukların tarlada değil, okul sıralarında olması için mücadele ettiğini söyleyen Sinan Altun “Temenni ediyorum ki çocuklar tarla başında değil okullarında eğitimlerine devam eder.” ifadelerini kullandı.
Altun, projenin mevsimlik tarımda en fazla göç alan ve veren iller olmak üzere Adana, Mersin, Hatay, Şanlıurfa, Mardin, Adıyaman, Diyarbakır, İzmir, Manisa, Ankara, Eskişehir, Konya, Malatya, Ordu, Bursa ve Düzce illerinde yürütüldüğünü ifade etti.
“EĞİTİMLERİNDEN GEÇ KALAN ÇOCUKLAR ARTIK OKUMAK İSTEMİYOR”
Çocuk yaşta mevsimlik işine başladığını aktaran Altun “Adıyaman Üniversitesi İktisat Fakültesi bölümü mezunuyum mevsimlik tarım işçiliği ile bir geçmişim oldu. Ailemle birlikte 6-7 yaşındayken mevsimlik tarım işiyle uğraşıyordum. 2005-2006 yılları arasında ILO'nun mevsimlik tarımdan çocuk işçiliği üzerindeki projesi üzerinden faydalanan kişi oldum. Biliyorsunuz ki mevsimlik tarım işçiliği çocuklar üzerinde bayağı olumsuz etkilere neden oluyor. Nisan Mayıs ayından itibaren mevsimlik tarım işine giden ailelerin çocukları ne yazık ki eğitimlerinden uzaklaşıyorlar bu sefer mevsimlik işten dönüş yapıldığında ortalama Kasım ayının ortaları ve sonlarını bulduğundan dolayı çocukların bundan sonraki süreçte okula gitmek istememeleri nedenini de ortaya çıkarıyor. Kendi sınıf seviyelerinden geri kaldığı için onlar için bir dezavantaj haline geliyor.” dedi.
ÇOCUKLARIN OLMASI GEREKTİĞİ YERLER TARLABAŞI DEĞİL OKUL SIRALARIDIR”
Sözlerini şu şekilde sürdüren Altun, “Ben mevsimlik tarım işindeyken ILO’nun yapmış olduğu bu proje çok iyi bir projeydi ve bir dönüm noktası oldu diyebilirim. Şu anda ise Pikolo Derneği’nde görev alıyorum. Çocukların mevsimlik işe en fazla gittiği Adana, Konya, İzmir, Giresun gibi illerde sosyal destek merkezleri açıp çocukların o geri kalma noktasında o eğitimden geri kalma noktalarını giderebilmek için faaliyetler gösteriyoruz. Yaz aylarında tarlada çalışan çocuklar görürsünüz. Ben şahsen bu tür olayı yaşadığım için çocuklar için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Derneğimizle birlikte en iyi şekilde yürüttüğümüzü düşünüyorum. Çocukların asıl olması gereken yerler tarlalar bahçeler değil, okullar olmalı okul sıraları olmalı.” diyerek sözlerinin altını çizdi.
ÇOCUKLARIN EĞİTİMLERİNE DEVAM ETMELERİ İÇİN ELİMİZDEN GELENİ YAPACAĞIZ”
Pikolo Derneği’nin kuruluş amacından bahseden Sinan Altun, “Pikolo Derneği Ordu ilinde 12 öğretmen tarafından kuruldu. Kuruluş amacı ise topluma göre dezavantajları bulunan bireylerin insana yakışır koşullarda yaşamlarını sürdürmelerini sağlamaktır. Bizler ise yürütülen çalışmaların Urfa ayağında görev alıyoruz. Çocuk tespitleri yapıyor, çocukları kurslara yönlendiriyoruz. Ben 16 yaşına kadar mevsimlik tarım işiyle uğraştım ve beni bu derneğe iten en büyük etken o oldu. Bizzat içinden, hamurundan geldiğim için ben bunu yaşamış olabilirim fakat çocukların bunu yaşamasını istemediğim için onların çalışmaları için eğitimlerinden geç kalmamaları için elimden geleni yapmaya gayret gösteriyorum.” şeklinde konuştu.
“BİR ÇOCUĞUN YAŞITLARI OLMAYAN İNSANLARLA ÜCRET KARŞILIĞINDA ÇALIŞMALARI NE KADAR MANTIKLI”
Mevsimlik iş açısından çocukların çok zorlandığının altını çizen Altun, “Mevsimlik işe bakacak olursak çocuk açısından çok olumsuzluklara neden oluyor. Çocuk işçiliğini doğuruyor, eğer fiziksel olarak bir iş çocuğu zorluyorsa bu çocuk işçiliği statüsüne giriyor. Bir çocuğa bir bedel karşılığında tarlada bahçede çalıştırıyorsanız çocuğun fiziki şartlarını zorluyorsanız işte bu çocuk işçiliğidir. Tarlada çalışmak güneş altında çalışmak bu bir çocuğun yapabileceği bir iş değildir, ortalama 30-35 yaşlarındaki birinin yaptığı bir işi 10 - 12 yaşındaki bir çocuğa belli bir ücret karşılığında yapılması ne kadar mantıklı gelebilir? Bazen 15 yaşındaki bir çocukla karşılaşıyoruz ve bu çocuk 8-9 yaşında gösteriyor. Bunun nedeni ise fiziki açıdan kendisine bindirilen baskıdan dolayı oluyor mevsimlik çocuk işçiliğinden geliyor.” ifadelerini kullandı.
“TEMENNİ EDİYORUM Kİ BİR GÜN ÇOCUK İŞÇİLİĞİ SON BULUR”
Şanlıurfa’da yapılan çalışmaların analizlerini aktaran Altun, “Bizim çalışma raporlarımız var çocuğun tespitini yapıyoruz, çocuğu yetenek ve çalışmalarına göre kurslara yönlendiriyoruz, çocuklara yönelik eğitimler veriyoruz, ailelerine yönelik eğitimlerimiz mevcut bununla birlikte aileyi bilinçlendirmek istiyoruz. Malzeme dağıtımlarımız oluyor. Gıda kolisi, hijyen kartı gibi çalışmalarımız oluyor. Mevsimlik işe yönelirken de çocuklarını da yanına alarak tarla başında güneş altında çalışmaya devam ediyorlar. Bu hem ailemiz için olumsuz bir durum oluyor hem de çocuklar için çocuklar eğitiminden geç kalıp dezavantajlı bir grubun içerisine giriyor. Gün geçtikçe mevsimlik tarıma olan talep artıyor özellikle Urfa ilinin Eyyübiye ilçesinde vatandaşlarımız ciddi manada mevsimlik işle karşı karşıya kalıyor. 2005-2007 yıllarında ILO projesinin bir sloganı vardı. “Pamuk kadar beyaz bir gelecek için her şeyden önce eğitim” diye geçiyordu. Ben de şu an aynı cümleleri kurmak istiyorum. Önce çocuk olarak başlıyoruz “Temenni ediyorum ki bir gün tarlada çalışan çocuk yerine bizler bu çocukların kendi okullarında eğitimlerinde herhangi herhangi bir aksaklık yaşamadan eğitimlerine devam etmelerini temenni ediyorum Umarım bir gün çocuk işçiliği son bulur.” dedi.
KADER TOPAL/ URFA DEĞİŞİM