Bu yazıyı okuyanlar belki kızacak belki de tepki gösterecek fakat ne olursa olsun 5 canı kaybetti bu ülke. 5 ailenin evine ateş düştü. Yetim ve öksüz çocuklar geride kaldı ve bu insanlar her yıl 1 Mayısı beklide lanetle anacaklar.
Değer miydi beş canın şehit olmasına? Değer miydi 5 ananın gözyaşına? Değer miydi eşlerini kaybeden insanların gözyaşlarına? Değer miydi çocukların öksüz ya da yetim kalmasına. Daha içlerinden birisi 20 günlük evli. Değer miydi eşinin gözyaşına?
Yine değer miydi bu yolda kaza yapıp hastanelerde tedavi altına alınmaya? Kim bilir kaza sonrası hastanede tedavi altına alınan yaralılardan engelli olabilecek kişilerin çığlıklarına değer miydi? Değer mi diye soruyorum ama bence değmez hiçbir zaman bir işçinin alın terini yolara kurban etmeye.
Bir Mayıs işçi bayramı, 1 Mayıs çalışan bayramı elbette ki işçi kutlayacak bu gün onun bayramı bunu her işçi kendi alanında yapamaz mı? Herkes bulunduğu şehirde kutlayamaz mı? O kişi bende olabilirdim. Geride ailemi bırakarak uzun yolculuğa bende çıkabilirdim.
Ya çocuklarım? Ya anne babam kardeşlerim sevenlerim dostlarım bunlara bunu yapmaya hakkım var mı diye soruyorum ve hayır onlara bunu yaşatmaya hiç te hakkım olmadığına inanıyorum. Hani takdir'i İlahi diye bir durumla karşılaşıp ebediyete intikal etsen o zaman bu kadar acı çekmez sevenlerim
Fakat uzun bir yolculuğa sağ selamet bir şekilde yollanan insanların sizlere cenazesinin geldiğini düşünün bir an. Ben hala bu soruyu soruyorum 1 Mayısa değer miydi? Yineliyorum değmez bence hiç değmek ocakları söndürmeye…