Yıl 2020 olmuş, Şanlıurfa tarihi ve kültürel zenginlikleriyle dünyanın en önemli turizm kentlerinin başında yer alıyorken ve 2019 Göbeklitepe Yılı ilan edilmişken, bizim en işlek caddemizin Sarayönü civarında güneşli ve güzel bir havada insan yoğunluğunun çok olduğu bir saatte, bir esnaf, kendince bir çözüm yolu üreterek, üst katta tadilat çalışması yapıyor. İşin ilginç yanı belediye personelinin de orada olmasıdır.
Oysaki bu tür iş ve faaliyetler çarşı yoğunluğunun az olduğu veya gecenin belli bir saatinde de pekâlâ yapılabilirdi. Ancak, şaşırdık mı? Hayır. Bu memlekette, doğru giden ne var ki! Eğitim mi; sağlık mı; siyaset mi; çiftçilik mi; hayvancılık mı; belediyecilik mi?
Türkiye'nin en genç nüfusuna sahibiz ama maalesef bunu pozitif yönde memleket yararına kullanamıyoruz. Aksine Türkiye'de en çok işsizliğin olduğu illerin başında geliyoruz. Eğitimde 79. sırada olmamız gibi.
Yanı başımızda Gaziantep sanayide, sağlıkta, eğitimde, istihdamda vs. almış başını gidiyorken, biz hala basit bir tadilat işini bile doğru dürüst kuralına göre yapamıyoruz. Şehir olarak eğitime daha çok önem vermemiz gerek. Hatta esnafın eğitilmesine ve bilinçlendirmesine yönelik çalışmaları bir an önce yapmamız gerekiyor.
Diyeceksiniz ki, sadece esnafa mı? Hayır. Yukarıda da ana başlıklarıyla değindiğim bazı alanlar başta olmak üzere topyekûn bir eğitim ve bilinçlendirme seferberliği başlatmamız lazım. Hem de hemen.