Şanlıurfa, son yıllarda hızlı, kontrolsüz ve bilinçsiz bir şekilde nüfus ve betonlaşma olarak büyüyen bir şehir. Şanlıurfa, 2014'ten bu yana Büyükşehir statüsüne geçmiş ama halen eğitim, sağlık, spor, yeşil alan, alt yapı, modern çiftçilik vb. alanlarda sıradan ve en geri kalmış şehirlerden biri. Oysa ki şehir olarak ne kadar da heyecanlı ve hevesliydik komşumuz Gaziantep gibi Büyükşehir olacağız diye! Aslında haksız da değildik. Ne de olsa tarihiyle, kültürüyle ve dünyanın en verimli tarım arazileriyle bunu hak ediyorduk ve ediyoruz da. Ancak geriye dönüp baktığımızda maalesef şu anda umduklarını bulamamış ve aslında buna da hazır olmayan köy görünümündeki bir şehirden bahsediyoruz.
Genel olarak 2 milyonun üzerinde bir nüfusa sahip olan ve hatta Suriyelilerle birlikte 2,5 milyon nüfuslu bir şehirden bahsediyoruz. Klasik olarak sürekli bir kıyaslama içinde bulunduğumuz, yanı başımızdaki komşumuz Gaziantep'e baktığımızda hala aradaki farkın eskisi kadar olduğunu veya bazı alanlarda makasın daha da açıldığını rahatlıkla söyleyebiliriz.
Eğitimde Türkiye’nin en genç ve en fazla öğrencisi olan illerin başında geliyoruz. Ancak okuma yazma oranı ve kaliteli öğrenci yetiştirme hususlarında maalesef çok gerilerde kalmışız. Sağlık alanının da eğitimden geri kalır tarafı yok. Eski Doğum Hastanesi ve Harran Üniversitesi'ne bağlı Tıp Fakültesi ve Eski Devlet Hastanesi’nin yerleri hala atıl durumda ve hala kapalı. O bölgedeki Süleymaniye, Bağlarbaşı, Ahmet Erseven, Hızmalı, Sigorta, Devleşti vs. kısaca Haliliye ilçesinde ikamet eden vatandaşlarımız mağdur durumda.
Yeni açılan Eyyübiye ve Osmanbey Kampüsündeki hastaneler de o bölgelerdeki mahallelere çok uzak. Hasta ve hasta yakınları acil durumlarda çok büyük sıkıntılar yaşamakta, özel arabası olmayanlar özelikle akşam ve geceleri resmen kaderine terk edilmiş durumdalar. Çözüm mü? Aslında çok basit! Ya o bölgeye yeni bir hastane açarsın ki bu şartlar altında yer ve maddi külfeti nedeniyle zor görünüyor. Ancak yukarıda da bahsettiğim Eski Doğum Hastanesi, Çocuk Hastanesi, Eski Devlet Hastanesi, Tıp Fakültesindeki Hastaneleri güzel bir tadilat sonrası tekrar hizmete açmak olacaktır. Ama nerde memleketi yöneten o babayiğitler! Ayrıca halihazırda Şanlıurfa’da görev yapan öğretmen ve doktor sayısında ve belli branşlardaki hem öğretmen hem de doktor ve teknik personel sıkıntıları devam ediyor. Şehir Hastanesi konusunda ise boşuna konuşmaya gerek duymuyorum. Her şey ortada. Şehrin ulaşım, alt yapı, yeşil alan, trafik vb. belediyecilik konularında ve gençlik, işsizlik, çiftçi, esnaf ve diğer konularda ise bir başka yazımda detaylı olarak değineceğim.