Hayatımızı kolaylaştıran teknoloji, çocuklarımız üzerinde o kadar etki bırakmış ki adeta çocukların temel besini haline gelmiştir. Günümüzde çocuklar yürümeye başlar başlamaz elinde telefon, tablet, bilgisayarla hayatı öğrenmeye başlıyor.
Çocuklar teknolojik aletler ile o kadar iç içe girmiş ki karnı açken bile teknolojik cihazları düşünür hale gelmiştir. Akıllı telefonlar, tabletler hayatımızda bu kadar yoğun hale gelmeden önce çocuklar elindeki oyuncaklarla, anne babasının hareketleriyle hayatı öğreniyordu. Ancak son zamanlarda çocukların elinde oyuncak yerine klavye bulunuyor.
Daha önce çocuklar kitap okurken, şimdilerde ise telefon ve tabletlere zaman harcamaktan kitap kokusunu bilmeyen çocuklar görüyoruz.
Yapılan bazı araştırmalara göre bilgisayar kullanma yaşı sekize inmiş, cebinde telefon taşıma yaşı on olarak belirleniyor. Ayrıca her on çocuktan dokuzunun televizyon izlediği de yapılan araştırmalar arasında.
Bazı çocuklar görüyoruz ki ailesinden soyutlanmış, sadece telefon üzerine beynini yoruyor. Evin içinde olup bitenler kendisinin umurunda bile olmuyor. Birçok çocuk şu anda ağladığı için annesi tarafından telefonun kendisine verilmesiyle susuyor. Yani çocukların tüm ihtiyacı teknoloji olmuş durumda.
Çocukların şu anda bulunduğu durum ise büyük tehlikeler oluşturuyor. Çünkü çocuk kendi yaşam kültürünü unutuyor bambaşka biri oluyor.