Bugünkü köşe yazımda ilk okula başladığım zaman yıl sonunda aldığım karnenin heyecanını bugünkü köşemde sizlerle paylaşmak istiyorum.
İlkokul'a başladığım gün daha dün gibi hatırımda o gün heyecanlanmıştım ve korkmuştum. Hatta beni okulun ilk gününde babam beni okulun bahçesinde elimi bıraktığında o kadar çok ağladım ki sizlere o günü anlatmam.
Bugün o zamanki halimi düşününce sürekli gülerim. Yeni arkadaşlar, yeni çevre, yeni inşalar, yeni bir toplumla karşılaşmak ilk başlarda biraz şaşırtıcı olsa da yine de o ortama hemen alışıyor.
Artık okul insanın evi gibi oluyor. Bütün bunlardan sonra aklımda kalan başka bir şey de ilk karne günü. Karneme heyecandan bakamadım bile. O heyecanla babamın yanına gidip karnemi babama gösterdim.
Babamda benim başımı okşayarak aferin dedi ve söz verdiği gibi hediye olarak laptop almıştı. Sanki bütün dünyalar benim olmuştu. Heyecandan içim içime sığmıyordu.
Yine bir karne günüydü heyecanımdan hiçbir şey eksilmemişti. Yine çok heyecanlıydım. Her karne günü, o ilk karne gününü hatırlarım.
Tüm Öğretmenlere ve öğrenci kardeşlerime iyi tatiller dilerim.