Depremlerin yaşattığı acı halen apaçık duruyor…. Halen yüreğimizi dağlamaya, içimizi parçalamaya devam ediyor. Nice canlar yitirdik, nice yetimler annesiz, babasız kaldı, nice ocaklar söndü, cenazeler sahipsiz kaldı. Her gün ölüyoruz….
Son olarak bu bölgeleri iki gün önce ziyaret ettim. Enkazlar yerinde duruyor insanlar bir umutla yıkılan binaların yanında gece gündüz içi parçalarcasına bekliyor...
Kışın soğuk ayazında eline bir parça ekmek geçtiğinde yaşamak adına yiyor...
Yaşanan yüzyılın en büyük felaketinin acılarını birlikte kaldıralım dayanışma içinde olalım onlara kucak açalım...
Ekmeğimizi paylaşalım
Bu acılar elbette bir gün hafifler ve yine umutla koşacağız, sevinçle umutları yeşerteceğiz
Şimdi birlikte olma zamanı, şimdi bir olma zamanı, çünkü bu canlar bizim...
Kaybettiğimiz bütün canlara Allah'tan rahmet yakınlarına başsağlığı diliyorum.
