Urfalıların hayalleri pamuk tarlasında köreliyor!
Beyaz altının en çok üretildiği illerin başında gelen Şanlıurfa'da bu sene hem üreticileri, hem çiftçileri hem de öğrencileri mağdur etti. Sabahın erken saatlerinde çalışmaya başlayan işçiler haklarını alamadıklarını söyledi.
Mevsimlik tarım işçileri sorunu, Şanlıurfa'nın kanayan yarası haline gelmeye devam ediyor. Her yıl belirli zamanlarda geçimlerini sağlamak amacıyla yaklaşık 500-600 bin işçi, tarım işinde çalışmak için başka illere gidiyor.
Türkiye'nin pamuk üretiminin önemli kısmının gerçekleştirildiği Şanlıurfa'da çiftçiler, yüksek rekolte beklentisiyle tarlalarda hasada başladı. Sabahın ilk ışıklarıyla tarlaların yolunu tutan ve akşama kadar pamuk toplayan işçiler, kazandıkları parayla aile bütçelerine katkıda bulunuyor. Eğitiminden geri kalan öğrenciler ise ailelerinin yükünü hafifletmeye çalışıyor.
Mevsimlik tarım göçünün en fazla olduğu illerin başında gelen Şanlıurfa, sağlanmayan iş imkânları doğrultusunda sürekli göç veriyor. Aileleriyle birlikte başka ile gitmek zorunda kalan öğrenciler de eğitimlerinden geride kalıyor.
Mikrofonlarımıza konuşan tarım işçileri bu sene belirlenecek olan pamuk fiyatlarının yüksek olmasını isterken, öğrenciler ise eğitimlerinden geri kalmak istemediklerini söyledi.
“KENDİMİ BİLDİM BİLELİ PAMUK TARLASINDAYIM”
Küçük yaştan beri çalışmak zorunda olduğunu söyleyen Birol Erol şu ifadeleri kullandı, "Kendimi bildim bileli pamuk topluyorum. Daha önceleri sürekli başka illere gidiyorduk pamuk olsun, şeker pancarı olsun, soğan olsun bu işleri yapıyorduk fakat son birkaç senedir kendi ilimizde pamuk işçiliği yapıyoruz. Tabi burada maalesef fiyatlar biraz düşük olduğu için bu durumdan biraz dert yanıyoruz. Şu anda ailemizle birlikte çadırlarda kalıyoruz sabahın erken saatlerinde gelip pamuk topluyoruz 13 gün oldu buraya geleli yaklaşık olarak 1 ay 40 güne kadar da burada kalacağız. Bizim yevmiye işi olmadığı için belirli bir saatimiz yok ne kadar çok çalışırsak o kadar kar ederiz. O yüzden dediğim gibi sabahın erken saatlerinde ışık doğar doğmaz geliyoruz akşam güneş batana kadar burada Pamuk topluyoruz. Şu anda pamuk fiyatlarını bilemiyorum geçen seneden daha düşük olduğu söyleniliyor geçen sene 2 liraya bu sene ise onun altında olduğu söyleniyor” dedi.
“İLİMİZDE İŞ İMKÂNI OLMADIĞI İÇİN BAŞKA İLLERE GİTMEK ZORUNDA KALIYORUZ”
Şanlıurfa’da iş imkânı bulamadıkları için başka illere giderek çalışmak zorunda kaldıklarını belirten Birol Erol, orada her türlü sorunla karşılaştığını söyleyerek sözlerini şöyle sürdürdü: “Bizler sürekli başka illere gidip çalışmak zorunda kalıyoruz bu imkânlar Urfa'da bize verilse daha çok iyi olur en azından kendi memleketimizde çalışmış oluruz. Gittiğimiz başka illerde de sorun ve sıkıntılar peşimizi bırakmıyor. Memleketimizde olsa daha iyi olur en azından ailemizden çocuklarımızdan uzakta kalmayız” ifadelerini kullandı.
“SADECE EMEĞİMİZİN KARŞILIĞINI İSTİYORUZ”
Mikrofonlarımızın aracılığıyla yetkililere seslenen Erol, “Buradan yetkililere pamuk konusundaki fiyatlarda hassasiyet göstermelerini istiyorum. Burada sabahtan akşama kadar güneşin altında pamukla cebelleşiyoruz ekmek paramızı kazanmaya çalışıyoruz. Mevsimlik işte çalışmak öyle kolay değil, güneş doğmadan çalışmaya başlıyor ve güneş battıktan sonra işi bırakıyoruz. Sadece emeğimizin karşılığını istiyoruz ne bir fazla ne de az” diyerek sözlerini sonlandırdı.
“BU DÖNEMDE EKMEK ASLANIN AĞZINDA”
Mevsimlik tarım işinde çalıştıkları için sağlıklarından geri kaldıklarını ve bunun yanında hayat pahalılığı ile karşı karşıya geldiklerini söyleyen İsmail Erol, "Sabah saat 07.00'dea geliyoruz akşam 19.30 -20.00'a kadar burada çalışıyoruz. Günlük olarak her şeye zam geliyor, burada çalıştığımız yevmiyeler ise gerçekten o zamlar karşısında eriyor. Her şey pahalandığı için ihtiyaçlarımızı gideremiyoruz. Hayat pahalılığının zirve yaptığı bir dönemdeyiz yevmiyelerimiz bizi kurtarmazsa burada çalışmamızın da bir anlamı kalmaz. Hastamız olduğunda rahatlıkla ilacını alamıyoruz, düzgün yatağımızda uyuyamıyoruz, evlerimizden uzakta kalıyoruz. Burada elektriksiz, susuz kalıyoruz. Kısacası şöyle söyleyeyim bu dönemde ekmek aslanın ağzında. Buradan eskiden Adana olsun, Konya olsun bu illere gidiyorduk. Sera işleriyle uğraşıyorduk şuan ise artık ilimizde pamuk sezonu açıldı şimdi de burada pamuk topluyoruz” şeklinde konuştu.
“OKULA GİDEMEDİĞİM İÇİN EĞİTİMİMDEN GERİDE KALIYORUM”
Ailesiyle birlikte çalışmak zorunda kaldığını söyleyen lise öğrencisi Abdürrahim Erol eğitiminden geç kaldığını ve yeni müfredatla birlikte çok mağdur olduğunu belirterek, "4-5 senedir pamuk işçiliği yapıyorum. Okula gidiyorum lise öğrencisiyim fakat pamuk toplamaya geldiğimiz için eğitimimden geri kalıyorum. Burada ben annem ve kardeşlerimle birlikte çalışmaya geldim. Evin büyük erkek çocuğu olduğum için annem ve kız kardeşlerim pamuk balyalarını taşıyamıyor o yüzden mecburen onlarla birlikte geldim onların topladığı pamukları balyalara dolduruyorum.
Ben eğer annem ve kardeşlerimle buraya çalışmaya gelmeseydim bizler evde aç kalırdık. Babam zaten rahatsız bize de kimse bakamazdı. Derslerimden geride kalıyorum sınav ortalamalarım 80-90 geleceğine ben pamuk tarlasında olduğum için ve okula geç başladığım için puan ortalamam 10 -20 geliyor, bu kez sınavlarım yüksek gelmediği için ailem bana kızıyor. Buradan sizin aracılığınızla yetkililere seslenecek olursam çalışan kişilerin haklarını yememelerini istiyorum. Pamuk fiyatlarının düşük olmaması gerekiyor. Eğitimin konusuna gelecek olursam eğitim şartlarımızın iyileştirilmesi için ne gerekiyorsa onu yapmalarını istiyorum” temennisinde bulundu.