Bazen öyle ciddi ortamlarda, öyle resmi toplantılarda bulunuyoruz ki, konuşulan her şey tartılarak söyleniyor. Tıpkı benim size bu köşe yazısını yazarken her kelimeyi itina ile seçmem gibi. Ancak gerçek hayatta hiç bu kadar nezaket sahibi değiliz maalesef...
Basında sık sık uyuşturucu kullanma yaşı şu sayıya düştü, sigara kullanma yaşı şu sayıya düştü gibi haberlere denk geliyoruz. Siz hiç küfür etme yaşı diye bir istatistik duydunuz mu? Evet, bende duymadım, çünkü yok. Bir çocuğumuzun sahip olduğu o masumane yüz, o masumane ses ile birine ağza alınmayacak küfürler savurduğunu duymak nasıl bir duygu? Sokakta bu tür bir manzaraya şahit olursanız, o küfür eden çocuk hakkında nasıl bir tepkiniz oluyor?
Bana göre, küfür etme yaşı erkek çocuklarda 5 ila 6 civarındadır çünkü, ''oğlum şuna şu küfrü et, şuna şunu söyle'' tarzı yönlendirmeleri olan bir toplum olduğumuz kesin. Kız çocuklarda ise bu yaş daha yüksek olabilir. 10 ile 12 civarında olduğunu tahmin ediyorum, en azından sokakta denk geldiğim manzaralar bunu işaret ediyor.
Gelelim küfür eden bir çocuk gördüğümüzde vereceğimiz tepkiye, ben gördüğümde uyarıp 'ayıp' demekle yetiniyorum. Ancak bu sadece verdiğim tepki. Bunun bendeki çözümlemesi aile kaynaklı eğitimsizlik ve yanlış yetiştirme olarak yer buluyor. Toplumsal olarak her ne kadar iç açıcı sokaklarımız olmasa da, aile eğitimini sağlam almış çocuklarda daha farklı sonuçlar görebilmekteyiz. Okullarımız da öğrencilere kişisel eğitimler ne yazık ki ya sınırlı şekilde ya da hiç verilmiyor. Durum böyle iken anne ve babalara daha çok iş düşüyor. Lütfen çocuklarımızı sevgi ile büyütelim…
Selametle…