Ne yazacaksın Ey İslam’ın fedaisi? Gece gündüz Şiirler yazacağım. Aslanın kükremesi gibi ayar verici olacak. Zaman unutmaz, kaç insanın öldüğünü ve kanların aktığını, hak ve batıl savaşında…
Kalemler yazsın Filistin’i ve Gazze’yi, çocuklar ve anaların prangaları kıracağını, nesiller bilsin bu mahkemeyi, tarih bunu ansın. Sayısız füzelerin çocukları öldürdüğünü ve evleri, hastaneleri yıktığını günlerce konuşulsun, yönetici ve komutanların ihanet ve hilelerini… Kanlarımız zekidir. Canlarımız onurlu, ruhlarımız hediye ibadet edilen tek ilaha, silahımız imandır. Tesellimiz sabrımızdır.
Dua’mız Rahmana Şehadetimizi Kabul eylesin. Unutma Eyy İslam’ın Fedaisi Şehitler ölmez, Gazze Şehittir. Bir kere ölse de bin kere dirilir. Sen şafakta bombalanırken, uyuyan ümmet utansın. Yas tutsun gidişine, insanlık ölürken topyekün, kopsun artık kıyamet, kurulsun Mahkeme-i Kübra…
Boynuzlu koçun boynuzsuz koçtan hakkını aldığı gün, sende hakkını al zalimden… Sen aç ve susuz, Karanlıkta… Yaralarını sarmaya devam et, gömüldüğün yerden dirileceksin … İçini boşalttılar ümmetin, seyretmek düştü payına bu can verişin. Sen tuğla tuğla yıkılırken son baharda, ümmet olarak bakalım biz dünyamıza…Sen Şehit oldun Ey İslam’ın Fedaisi, İnsanlık ise öldü…
Unutma Şehitler ölmez, ölüler ise görmez, duymaz ve konuşmaz. Bugün görmüyorsak, duymuyorsak, hissedip konuşmuyorsak öldüğümüzdendir. Ümmetin kara bağrında sessiz söylemler kaldı. Zalimin mazlumu ezmesine, bir ortak gibi gözünü kapattı… Mavi gökyüzü kana bulandı, bulutlar çığlık atarcasına yer yüzüne boşaldı. Zulmün karşısında susan dilsiz Şeytandır. Bugün şeytan bizim dilimizi bağladı.
Sen Ey İslam’ın Fedaisi; avuçlarında bir parça ekmek, bozuk bir dünya bırakırken bizlere, biz yarınlar için güzel planlar yaptık, Dünya hırsı için hırsızlığımıza atlarımızı nalınladık. Bu devran böyle gitmez, güneş Kudüs’te bir sabah başka doğar. Mescid’i Aksa’da miraca çıkarız bir akşam vakti, yıldızlar basamak basamak merdiven olur. Bulutların tebessümünde melekler bizi karşılar.
