Dün 24 Temmuz Gazeteciler bayramıydı... Onlarca mail, telefon ve mesaj geldi.
Bürokrasiden, vatandaştan, siyasetçiden... Her kesimden tebrik ve kutlama mesajları geldi.
Üzülerek söylüyorum ki; Bu kutlamalar dünde kaldı. Bugün gazetecileri hatırlayan yok.
Ta ki işleri düşene kadar.
Yani demem o ki; Toplumda gazeteciliğin veya farklı bir sektör olsun, ancak işimiz düşünce hatırlayabiliyoruz.
Ve gelelim gazetecilerin yaşadığı zorluklara;
Gazeteciler, kaynağından emin olduğu her bilgiyi kamuoyuyla paylaşır. Bu durumdan rahatsız olanlar anında mahkemeye koşar ve dava açar.
Zorluklara aldırış etmeden inandığı yolda ilerler, birileri buna engel olur.
Düşük maaş alır ama patronlar daha fazla çalışmalarını ister.
Hep daha fazlasını yapmaları istenir.
Karşılığında hiçbir şey beklememelidir.
Bu durum da bir tek Urfa'da mı böyle?
Değilse bile hiçbir yer Urfa kadar değildir.
Şartlar iyileştirilmeden, gazeteciler hak ettiği yere gelmeden bence kutlama falan da yapılmamalı...
Çok havada kalıyor çünkü.